วันอังคารที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2556

“ทำให้” หรือ “ทำเอา”*

ทำให้ หมายถึง ทำเพราะอยากให้
ทำเอา หมายถึง ทำเพราะต้องการบางอย่าง เช่น ต้องการการยอมรับ

ในห้องเรียนเข็มทิศ มีคนตั้งคำถามกับครูอ้อยว่า ทำไมคนเขียนหนังสือ (บางคน) ถึงเป็นบ้า!! คือออกหนังสือมาเล่มเดียว ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรมาก แต่ทำตัวมีอีโก้สูง ใครแตะต้องงานฉันไม่ได้ ใครไม่เห็นด้วยมันผิด ใครมาว่างานฉันก็ลงไปชักดิ้นชักงออยู่อย่างนั้น...

ครูอ้อยตอบว่า...ตอนที่ครูตัดสินใจเขียนหนังสือ เข็มทิศชีวิตเป็นครั้งแรก ครูแค่คิดว่า อยากทิ้งบางสิ่งบางอย่างไว้ให้กับโลกนี้ จึงนำความรู้และประสบการณ์ที่มีอยู่นับ 10 ปีมาถ่ายทอดให้กับผู้คนผ่านตัวหนังสือ สิ่งที่ครูได้รับคือยอดขาย 1.4 ล้านเล่มโดยที่ตัวครูเองก็ไม่ได้คาดคิดมาก่อน!! ครูไม่เคยเขียนโดยคาดหวังว่าจะมียอดขายเท่าไหร่ มีคนมาชื่นชมผลงานฉันไหม จะมีคนไม่ชอบหรือเปล่า จะได้ตังค์เท่าไหร่ ฯลฯ ครูเพียงแค่เขียนอย่างมีความสุขและประณีตกับสิ่งที่ทำ ก่อนจะส่งมอบผลงานที่ดีที่สุด ด้วยใจที่อยากจะ "ให้" อย่างแท้จริงเท่านั้นเอง

ประเด็นสำคัญ 2 ประการคือ
1. ครูมีความสุขกับปัจจุบัน รักษาความเป็นปกติสุขของใจอยู่เสมอ รับรู้ถึงความสมบูรณ์พร้อมที่มีอยู่ ครูจึงไม่เรียกร้องความต้องการหรือการยอมรับจากคนภายนอก เพราะหัวใจครูเต็มอิ่มอยู่แล้ว
2. ครูสอนให้แยก “ตัวเรา” กับ “ความคิด/ผลงาน” ออกจากกัน เพราะหากเราคิดว่าผลงานคือตัวตนของเรา เมื่อมีคนมาว่าผลงานหรือความคิดของเรา ก็เท่ากับว่าตัวเราด้วย!! คนที่เจ็บที่สุดก็คือ “ตัวเรา” ไม่ใช่คนอื่น

เราเพียงแค่เห็นผลงานของเราเป็นเหมือน “ลูกรัก” สร้างสรรค์มันออกมาอย่างดีที่สุด ทำเต็มที่ที่สุด มีความสุขที่สุด แล้วปล่อยวางผล...

เมื่อเราสุดๆ กับมันในทุกๆ ด้าน...เราก็จะพอใจตัวเองแบบสุดๆ รักตัวเองสุดๆ และชื่นชมตัวเองสุดๆ โดยไม่จำเป็นต้องรอให้ใครมาบอกรักหรือชื่นชมเราก่อนเลย >..<

เพราะเมื่อใจเราเต็ม...ก็ไม่ต้องรอให้ใครมาเติม
แค่ลงมือทำก็ "เจ๋ง" แล้ว!!


*ยืมคำมาจากครูอ้อย ฐิตินาถ ณ พัทลุง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น