นิทานเรื่องลิงกับเชือก

ลิงเก็บมะพร้าวตัวหนึ่ง ถูกเจ้าของใช้เชือกผูกเอาไว้
เพื่อไม่ให้มันหนีไปซุกซนที่ไหนไกลนัก

ลิงกับเชือกอยู่ด้วยกันนานๆ

ลิง...ก็ผูกพันกับเชือก

เชือก...ก็ผูกพันกับลิง

แต่ด้วยธรรมชาติของลิงที่รักอิสระ...
มันก็ไม่ชอบนักหรอก ที่เจ้าของล่ามมันไว้

มันพยายามที่วิ่งออกไปเล่นที่อื่น แต่เชือกก็รั้งมันไว้

ยิ่งมันพยายามดิ้นรนเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเจ็บตัวเท่านั้น

ลิงโกรธเชือก ที่เป็นต้นเหตุ ที่ทำให้มันถูกจำกัด
มันพร่ำบอกเชือกว่า เลิกฉุดรั้งมันเสียที
มันเบื่อเต็มทน กับต้นมะพร้าวแถวนี้ มันอยากไปที่อื่นบ้าง
มีกิจกรรมอีกเยอะแยะที่มันต้องการทำ นอกจากปีนเก็บลูกพร้าวนั่น

แล้วเชือกล่ะ?

ยิ่งลิงพยายามวิ่งหนีเท่าไหร่ เชือกก็ยิ่งขึงตึง เหนี่ยวรั้งลิงมากขึ้นเรื่อยๆ
สร้างความเจ็บปวดให้กับตัวเชือกเองไม่แพ้ลิงเช่นกัน

แต่มันไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากทำตามหน้าที่ของมันอย่างซื่อสัตย์
เพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ควรเป็น อย่างที่เจ้าของลิงต้องการ

เชือกเองก็โมโหลิง เลิกดิ้นรนเสียที ช่วยอยู่นิ่งๆ หน่อยได้ไหม ฉันก็เหนื่อยเหมือนกัน

มากไปกว่านั้น เชือกยังนึกโทษตัวเอง ว่าไม่น่าเกิดเป็นเชือกเลย
มันไม่ได้อยากพันธการลิงไว้แบบนี้ มันอยากเห็นลิงมีความสุข
และมันเจ็บปวดใจทุกครั้ง ที่เห็นลิงเป็นทุกข์ จากการผูกมัดของมันเอง

ลิงไม่ผิด ที่ลิงมีธรรมชาติแบบนั้น
เชือกก็ไม่ผิด ที่ต้องรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตัวเอง

ถ้าคุณเป็นเชือก คุณจะทำอย่างไร?

(เครดิตภาพ: manager.co.th)

FB Fanpage: https://www.facebook.com/tenravipanblog/
Blogger: http://tenravipan.blogspot.com/
Twitter: https://twitter.com/tenravipan
Google+: https://plus.google.com/109907586945597973785