วันจันทร์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

ก้อง สหรัถ: ผู้ชายสาธารณะ

ในชีวิตของฉัน มีผู้ชายที่ชื่อ "ก้อง" สองคนที่ฉัน "ปลื้ม" มากเป็นพิเศษ...

คนหนึ่งคือ "พี่ก้อง สุทธิศักดิ์" เจ้าของเพจ "โค้ชด้วยการ์ด" ซึ่งจะถือว่าเป็น "เจ้าพ่อ Coaching Card" ในประเทศไทยตอนนี้เลยก็ว่าได้ เขาเป็น idol ของฉันทั้งในด้านความเก่ง ความสามารถที่หลากหลาย ความตั้งใจจริง การพัฒนาตัวเองอย่างรวดเร็ว และอารมณ์ติสท์ๆ ของเขาในบางมุม

แน่นอนว่าอีกคนหนึ่งคือพระเอกของเราในวันนี้ "พี่ก้อง สหรัถ"

ฉันเจอพี่ก้องครั้งแรกตอนที่ฉันกับเพื่อนไปดู The Voice ss1 รอบการแสดงสด

หลังเลิกรายการ พี่ก้องเดินมาขึ้นรถกลับบ้าน
โอ้โห!! อย่างกับคุณชายที่หลุดออกมาจากในนิยายกำลังจะกลับคฤหาสถ์หรู...
พวกเราซึ่งเป็นติ่งศิลปินมืออาชีพ ปกติกรี๊ดกันเป็นกิจวัตร ถึงกับกรี๊ดไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก
ความเป็นผู้ดีของฮี ทำให้เรารู้สึกว่า ถ้าเรากรี๊ด เราจะกลายเป็น "นางข้างตลาด" ไปทันที
ตัวจริงหล่อสะกดขนาดไหน..ลองคิดดูเอาเอง...

มาคราวนี้ The Voice ss4 ถือว่าดวงดีมาก
เล่นเกมหน้าแฟนเพจ TheVoiceThailand แล้วได้บัตรยืนมา 2 ใบ!!

โชคดีของคนได้บัตรยืนคือ เห็นหน้าโค้ชชัดเจนมากกกก
(คราวที่แล้วได้บัตรนั่ง เห็นแต่หลังเก้าอี้ ^^")

พอพี่ก้องเข้ามาในสตูฯ เท่านั้น
กรี๊ดดดดดดดดจ๊ะ เสียงกรี๊ดดังสนั่น
MC บนเวทีตอนนั้นกลายเป็นธุลีไปทันที!!

ไม่ว่าพี่ก้องจะขยับตัวทำอะไร...
พี่ก้องเปลี่ยนเสื้อ กรี๊ดดดดดด
พี่ก้องเดินไปขึ้นเวที กรี๊ดดดดดด
พี่ก้องเดินลงจากเวที กรี๊ดดดดดด
พี่ก้องกลับมานั่งเก้าอี้ กรี๊ดดดดดด

มีช็อตหนึ่งก่อนเข้ารายการ...
ทีมงานกำลังบรีฟคนดูในห้องส่งอยู่
พอพี่ก้องหันมาชู 2 นิ้วให้เท่านั้น...
จากปกติที่เป็นเด็กดี ตั้งใจฟัง
กรี๊ดดดดดด!! ลืมตัว สติหลุด...
คนบรีฟถึงกับต้องเงียบ...
เขาคงเพลียจิตพอสมควร ณ จุดๆ นี้...

ปกติฉันไม่กรี๊ดคนหล่อง่ายๆ นะ
แต่กับพี่ก้องต้องยอมใจจริงๆ

อีกช็อตหนึ่งหลังเลิกรายการ...
บรรดาโค้ชต่างขึ้นมาแสดงความยินดีกับคนที่ผ่านเข้ารอบ และถ่ายรูป
พวกคนดูแถวยืนก็ยังไม่ยอมกลับกัน
เกาะขอบเวทีตะโกนเรียกชื่อพี่ก้องกันทั้งจากฝั่งซ้ายฝั่งขวาของเวที
ฉันเอง ใจหนึ่งก็อายที่จะโกนเรียกชื่อเหมือนคนอื่น
อีกใจก็อยากให้พี่ก้องมาทางฝั่งฉันบ้าง
"พี่ก้องงงงงงงงงงงงงงงง"

เอาวะ...คนเราต้องรู้จักก้าวข้าม...

พี่ก้องก็เล่นกับคนดู แกล้งทำเป็นลุกลี้ลุกลน หันซ้ายหันขวา จะไปทางไหนดีน้าาาาา
สุดท้าย ทีมงานเอาไปงาบบบจ้าาาา

เพราะพี่ก้องน่ารักแบบนี้นี่เอง ถึงเป็นขวัญใจของคนทั้งประเทศ <3
บางคนใช้คำว่า "สามีของคนทั้งประเทศ" เลยทีเดียว ^^" 

คนค่อยๆ ทยอยออกจากสตูไปเรื่อยๆ
แต่ฉันก็ยังยืนอยู่ พร้อมกับคนดูบางส่วน
ความอดทนเป็นผล พี่ก้อง (และโค้ชทุกคน) เดินเข้ามาจับมือแฟนๆ ที่รออยู่
แต่คงเพราะฉันมือสั้น เอื้อมไม่ถึง เลยจับไม่ทัน T T
จับทันแต่เฮียโจ้คนเดียว (ขอบอกว่าเฮียโจ้ตัวจริงเท่และเฟี้ยวมากๆ)

หลังจากนั้น พวกเราก็ถูกขับออกจากสตู...

พี่ก้อง ทำให้ฉันเข้าใจถึงคำว่า "บุคคลสาธารณะ"
ฉันแอบคิดว่า ถ้าฉันเป็นพี่ก้อง ฉันจะรู้สึกยังไง
ขยับตัวองศาเดียว คนก็กรี๊ด...
แล้วยังเรื่องการวางตัว ชีวิตส่วนตัวอีก...

บังเอิญไปเสิร์ชเจอใน google พี่ก้องเคยให้สัมภาษณ์กับ ASTV ผู้จัดการ เอาไว้ว่า
"ข้อเสียของการเป็นคนดังคือ สูญเสียความเป็นส่วนตัวครับ เช่น อยากออกไปซื้อขนมปังสักชิ้นหนึ่งแถวบ้าน แต่บางครั้งเราลืมคิด ใส่เสื้อผ้าสบายเกินไป หัวฟู แต่ต้องโดนถ่ายรูปตลอดเวลา ก็เป็นเรื่องที่เราอึดอัด มันเหมือนชีวิตเราปลดปล่อยสบายๆ ไม่ได้ ถ้าต้องออกไปหาซื้ออะไรง่ายๆ ก็อาจต้องใส่กางเกงที่ดูดีกว่ากางเกงนอน หรือเสื้อก็ต้องดีกว่าเสื้อยืดเก่าๆ ที่ใส่ประจำที่บ้าน คือ เราต้องทำความเข้าใจว่าอาชีพนี้ก็ต้องเจอแบบนี้ และต้องยอมรับให้ได้ว่าความเป็นส่วนตัวต้องหายไป"
(รักอุ่นๆ 20 ปีของก้อง "เขาเหมือนอากาศที่เราขาดไม่ได้," ASTV ผู้จัดการ, 2558) 
อ่านจบแล้วแอบถอนหายใจเบาๆ
ดีนะ...ที่เราหน้าตาดี แต่ไม่ได้เป็นดารา :P



FB Fanpage: https://www.facebook.com/tenravipanblog/
Blogger: http://tenravipan.blogspot.com/
Twitter: https://twitter.com/tenravipan
Google+: https://plus.google.com/109907586945597973785

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น