ถ้าฉันทำแบบนี้ คนต้องไม่ชอบฉันแน่ๆ ทุกอย่างจะเลวร้ายลงถ้าฉันทำมันออกไป
และก็เฝ้าเก็บความอึดอัดใจไว้เพียงลำพัง ไม่สามารถเอ่ยปากออกไปได้
กว่าจะเอ่ยปากได้อีกที ก็ถึง "จุดระเบิด" เสียแล้ว
ความสัมพันธ์็ก็พังทลายลง...
นั่นเท่ากับเป็นการตอกย้ำตัวฉันเองว่า เพราะฉันเป็นแบบนี้ไง คนถึงไม่ชอบ
แต่หลายครั้งก็ต้องยอมรับว่า...
เมื่อฝ่าความกลัวไม่เป็นที่พอใจของคนอื่นๆ แล้วลงมือทำจริง
ผลกลับไม่เลวร้ายอย่างที่คาดคิดไว้ ดีกว่าที่คิดด้วยซ้ำ
แล้วฉันจะฝ่าความกลัวนี้ไปได้อย่างไร?
ในบางความสัมพันธ์ที่ฉันให้ความสำคัญมากๆ มันจะยิ่งน่ากลัว
เพราะหากความสัมพันธ์นั้น "ฉีกขาด"
โลกของฉันก็จะดับสลายลง...
ทั้งๆ ที่ทุกอย่าง ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงสักอย่างเดียว!!
แล้วมันจริงหรอที่ "โลกของฉันจะดับสลายลงไปตรงหน้า"?
เราจะอยู่ไม่ได้จริงหรอ?
ฉันเห็นความกลัวในตัวของฉันทำงานอย่างชัดเจน
แล้วเมื่อฉัน "เห็น" ว่าฉันกลัว
ความรู้สึกนั้น มันก็ค่อยๆ จางคลายไป
"ถ้าฉันทำแบบนี้ คนต้องไม่ชอบฉันแน่ๆ"
มันอาจะเป็นเรื่องของประสบการณ์ในอดีต
แต่ ณ ปัจจุบัน...เหตุการณ์นี้ มันยังไม่เคยเกิดขึ้นจริง!!
ยังไม่มีใครพูดกับฉัน (เพราะฉันยังไม่ได้ทำ)
แต่เป็นเสียงของฉันเองต่างหาก ที่บอกกับตัวฉันแบบนี้
แท้จริงเป็นตัวฉันเองหรือเปล่า ที่ไม่ยอมรับตัวเอง
ไม่ยอมรับ "ด้านมืด" ของตัวเอง
แล้วฉันจะยอมรับ "ด้านมืด" ของตัวเองได้อย่างไร?
เมื่อถามคำถามนี้จบ แวบแรกที่ฉันสังเกตตัวเอง
ฉันมองเห็นว่าฉันเศร้า เหนื่อยหน่าย ท้อใจ ที่ตัวเองเป็นแบบนี้...
ฉันเห็นความไม่พอใจในตัวเองของฉันทำงานอย่างชัดเจน
แล้วเมื่อฉัน "เห็น" ว่าฉันไม่พอใจตัวเอง
แล้วเมื่อฉัน "เห็น" ว่าฉันไม่พอใจตัวเอง
ความรู้สึกนั้น มันก็ค่อยๆ จางคลายไป
มันแปลกดีนะ...
นี่อาจจจะเป็นก้าวแรกสำหรับก้าวต่อๆ ไป ของการยอมรับก็ได้
"เห็น" ก็สักแต่ว่าเห็น -- พระท่านว่าอย่างนั้น ^_^
"เห็น" ก็สักแต่ว่าเห็น -- พระท่านว่าอย่างนั้น ^_^
 |
| Girl Before A Mirror, Pablo Picasso (1932) |
FB Fanpage: https://www.facebook.com/tenravipanblog/
Blogger: http://tenravipan.blogspot.com/
Twitter: https://twitter.com/tenravipan
Google+: https://plus.google.com/109907586945597973785
ชอบมากค่ะ
ตอบลบ