วันนี้เป็นวันที่นั่งสมาธิแล้วรู้สึกว่ามีอะดรีนาลีนข้างในตัวเยอะมาก คล้ายกับอาการตื่นเต้นจนอยากจะลุกออกไปทำอะไรสักอย่าง จนหาความสงบภายในไม่ได้
สิ่งหนึ่งที่สังเกต และคิดว่ามีความเชื่อมโยงกันก็คือ เวลาฉันฟังบรรยายหรือฟัง panel ฉันต้องขยับตัวตลอดเวลา เปลี่ยนท่านั่งบ่อยมาก นอนเอกเขนกก็มี มันเกี่ยวกับเรื่องอารมณ์ความรู้สึกที่ฉันอยู่กับอารมณ์ "เฉยๆ" ไม่ได้ สำหรับฉัน แค่การขยับตัวเป็นการเร้าอารมณ์ให้สนุกตื่นเต้นแบบหนึ่ง เป็นเหตุให้เวลานั่งสมาธิ ฉันจะมีความรู้สึกคล้ายตื่นเต้น อยากลุกไปทำอะไรตลอดเวลา
กลุ่มลักษณ์ 4 เข้าห้องสอบอารมณ์เป็นครั้งที่สอง ก็ได้โจทย์มาหลายเรื่อง
1. อยู่กับอารมณ์เรียบๆ ไม่ได้ -- ลองทำสิ่งที่ไม่ท้าทาย และไม่ท้าทายตัวเองด้วย ถ้าไม่ท้าทายความรู้สึกจะเป็นอย่างไร จะมีปฏิกริยาอย่างไร
2. ทุกลักษณ์ถ้าอยู่กับสิ่งหลีกเลี่ยง (ลักษณ์ 4 คือ ความสามัญธรรมดา) ได้มากเท่าไหร่ ลักษณ์ก็จะเบาบางลงเท่านั้น อาจารย์บอกว่า จริงๆ เราทำได้ แต่เราไม่ยอมทำ เพราะภาพลักษณ์บางอย่าง
****3. เราไม่ยอม commit อะไรกับสิ่งที่เสี่ยงต้องภาวะความเจ็บปวดทางอารมณ์หรือเปล่า
คำถามข้อสุดท้ายทำให้ฉันงุนงงอย่างมากขณะที่ 4 คนอื่นๆ ดูจะเข้าใจกันหมด...
ฉันเป็นคนที่รักษา commitment ของตัวเองมาก
แต่...เรื่องที่ไม่เสี่ยงกับภาวะความเจ็บปวดทางอารมณ์งั้นหรือ??
ฉันทำงานกับตัวเองทันทีตั้งแต่เย็นวันนั้น นำเรื่องนี้มาเป็นประเด็นพิจารณาในสมาธิ แล้วเขียนมันออกมาจนได้ข้อสรุปว่า
ใช่...ฉันไม่กล้า commit กับสิ่งนั้นจริงๆ
เพราะสำหรับฉัน "ความผูกพันทำให้เจ็บปวด"
การไม่ยอมเอาตัวเองไปผูกพันทางอารมณ์กับใคร เป็นความกลัวอย่างหนึ่ง
แต่การยอมเอาตัวเองไปผูกพันกับใคร ก็เป็นความเจ็บปวดเช่นกัน
(เรื่องนี้คงต้องขออธิบายเพียงเท่านี้ เพราะเป็นเรื่องของโลกภายในที่ลึกและซับซ้อนมากๆ จนไม่รู้จะอธิบายให้สั้น กระชับ และเข้าใจง่ายได้ยังไง รวมถึงเหตุผลเรื่องพื้นที่ส่วนตัวด้วยค่ะ
แต่สิ่งที่ตอบได้ตอนนี้ ที่คิดว่าจะช่วยตัวเองได้ ก็คือ ลดความคาดหวังลง...
อยู่กับความเป็นจริง//ปัจจุบันขณะให้ได้มากขึ้น ถึงแม้ว่ามันจะไม่เหมือนอุดมคติ//จืดชืด//ไม่ดราม่า//ไม่โศกซึ้ง ก็ตาม...
ยังไง "น้ำเปล่า" ก็ healthy กว่า "น้ำอัดลม" นะ ว่ามะ ^^)
FB Fanpage: https://www.facebook.com/tenravipanblog/
Blogger: http://tenravipan.blogspot.com/
Twitter: https://twitter.com/tenravipan
Google+: https://plus.google.com/109907586945597973785
เพราะสำหรับฉัน "ความผูกพันทำให้เจ็บปวด"
การไม่ยอมเอาตัวเองไปผูกพันทางอารมณ์กับใคร เป็นความกลัวอย่างหนึ่ง
แต่การยอมเอาตัวเองไปผูกพันกับใคร ก็เป็นความเจ็บปวดเช่นกัน
(เรื่องนี้คงต้องขออธิบายเพียงเท่านี้ เพราะเป็นเรื่องของโลกภายในที่ลึกและซับซ้อนมากๆ จนไม่รู้จะอธิบายให้สั้น กระชับ และเข้าใจง่ายได้ยังไง รวมถึงเหตุผลเรื่องพื้นที่ส่วนตัวด้วยค่ะ
แต่สิ่งที่ตอบได้ตอนนี้ ที่คิดว่าจะช่วยตัวเองได้ ก็คือ ลดความคาดหวังลง...
อยู่กับความเป็นจริง//ปัจจุบันขณะให้ได้มากขึ้น ถึงแม้ว่ามันจะไม่เหมือนอุดมคติ//จืดชืด//ไม่ดราม่า//ไม่โศกซึ้ง ก็ตาม...
ยังไง "น้ำเปล่า" ก็ healthy กว่า "น้ำอัดลม" นะ ว่ามะ ^^)
 |
| พระอาทิตย์ตกดิน วันที่ 9 ธ.ค 2015 |
FB Fanpage: https://www.facebook.com/tenravipanblog/
Blogger: http://tenravipan.blogspot.com/
Twitter: https://twitter.com/tenravipan
Google+: https://plus.google.com/109907586945597973785
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น